رمان روسی تحقیر و توهین شده‌ها Униженные и оскорбленные اثر داستایوفسکی

• زبان روسی

«این داستانی تاریک و غم‌انگیز بود، یکی از آن داستان‌های دردناک و غم‌انگیزی که به‌طور مکرر و نامحسوس، تقریباً به‌طور مرموز، زیر آسمان سنگین سن‌پترزبورگ، در گوشه‌های تاریک و پنهان این شهر بزرگ، در میان جوش و خروش زندگی، خودخواهی کسل‌کننده، منافع متضاد، فساد غم‌انگیز و جنایات پنهانی، در این جهنم بی‌معنی و غیرعادی زندگی به وقوع می‌پیوندد...»

رمان خودزندگی‌نامه‌ای «آسیب‌دیده‌ها و تحقیرشده‌ها» اثر فئودور داستایفسکی برای اولین بار در سال 1861 منتشر شد و به برادرش میخائیل تقدیم گردید. داستان حول یک دعوای حقوقی بین مدیر ایکمن و شاهزاده والکوفسکی می‌چرخد که معتقد است یک زمین‌دار فقیر می‌خواهد به‌طور فریبکارانه پسرش را با دخترش ازدواج دهد و املاک او را غارت کند. روایت از زبان نویسنده‌ای به نام ایوان پتروویچ بیان می‌شود که در داستانش، پژوهشگران شباهت‌هایی با زندگی و آثار خود داستایفسکی پیدا می‌کنند.

در این اثر، ارجاعات زیادی به شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی واقعی وجود دارد. شخصیت اصلی بارها به رمان «مردم فقیر» اشاره می‌کند و درباره نوشتن و انتشار آن صحبت می‌کند. منتقدی به نام ب. که همان ویساریون بلیانسکی معروف است، بارها در داستان ظاهر می‌شود. رابطه جوان ایوان پتروویچ و ناتاشا، دختر ایکمن، در واقع بازتابی از عشق نویسنده به همسر آینده‌اش، ماریا ایزایوا است. همچنین، تصویر نلی جوان، دختر والکوفسکی، از رمان «فروشگاه عتیقه‌جات» چارلز دیکنز الهام گرفته شده است.

در سال 1990، درام هم‌نامی به کارگردانی آندریه اشپای بر روی پرده سینما رفت. بازیگران این فیلم شامل ناستاسیا کینسکی، نیکیتا میخالکوف، الکساندر عبدولوف، آناستازیا ویازمسکایا و ویکتور راکوف بودند.

خلاصه:

«آسیب‌دیده‌ها و تحقیرشده‌ها» (1860–1861) اولین رمان بزرگ داستایفسکی است که پس از بازگشت از تبعید سیبری نوشته شده است. این اثر که در دوره‌ای از اوج زندگی اجتماعی نوشته شده، توجه خوانندگان را به یک مشکل جدید جلب می‌کند — مشکل خودخواهی و جدایی نخبگان روسی از مردم عادی — «آسیب‌دیده‌ها و تحقیرشده‌ها»، که نویسنده به‌طور پرشور از کرامت آن‌ها دفاع می‌کند.

عمق روان‌شناختی فوق‌العاده و آگاهی از رازهای پنهان روح انسانی که در نثر داستایفسکی وجود دارد، در این رمان با لیرسیم و داستانی جذاب و جالب ترکیب شده است، که در آن شخصیت اصلی — شاهزاده والکوفسکی — فلسفه زندگی غیراخلاقی و خودخواهانه‌اش را توسعه می‌دهد. والکوفسکی اولین قهرمان «ایده‌لوگ» در آثار نویسنده است.

«آسیب‌دیده‌ها و تحقیرشده‌ها» توجه بسیاری از کارگردانان مشهور — هم روسی و هم خارجی — را جلب کرده است. اما هیچ‌یک از اقتباس‌ها و نمایش‌های آزاد یا حتی دقیق نتوانسته‌اند به‌طور کامل قدرت اثر ادبی اصلی را منتقل کنند...

Описание

«Мрачная это была история, одна из тех мрачных и мучительных историй, которые так часто и неприметно, почти таинственно, сбываются под тяжелым петербургским небом, в темных, потаенных закоулках огромного города, среди взбалмошного кипения жизни, тупого эгоизма, сталкивающихся интересов, угрюмого разврата, сокровенных преступлений, среди всего этого кромешного ада бессмысленной и ненормальной жизни»...

Автобиографичный роман «Униженные и оскорбленные» Федор Достоевский впервые опубликовал в 1861 году и посвятил своему брату Михаилу. В основе сюжета — судебное разбирательство между управляющим Ихменевым и князем Валковским, который решил, что небогатый помещик хочет обманом женить его сына на своей дочери и обкрадывает его хозяйство. Повествование ведется от лица писателя Ивана Петровича, в истории которого исследователи находят параллели с жизнью и творчеством самого Достоевского.

В произведении много отсылок к реальным историческим персонажам и событиям. Главный герой часто упоминает роман «Бедные люди», рассказывая о его написании и издании. Неоднократно появляется критик Б., он же — небезызвестный Виссарион Белинский. Отношения молодого Ивана Петровича и Наташи, дочери Ихменева, — это не что иное, как рефлексия страсти писателя к будущей супруге Марии Исаевой. А вот образ юной Нелли — дочери Валковского — классик заимствовал из романа «Лавка древностей» Чарлза Диккенса.

В 1990 году на экраны вышла одноименная драма советско-швейцарско-итальянского производства. Роли в ленте Андрея Эшпая исполнили Настасья Кински, Никита Михалков, Александр Абдулов, Анастасия Вяземская и Виктор Раков.

Аннотация

"Униженные и оскорбленные" (1860–1861) — первый большой роман Достоевского, созданный после возвращения из сибирской ссылки.

Написанное в эпоху необычайного подъема общественной жизни, произведение обратило внимание читателя на новую проблему — проблему эгоизма и оторванности русской интеллигенции от простого народа — "униженных и оскорбленных", чье достоинство писатель страстно защищал и отстаивал.

Свойственная прозе Достоевского необычайная психологическая глубина и знание сокровенных тайн человеческой души соседствуют в этом романе с лиризмом и увлекательным, интригующим сюжетом, в котором главный персонаж — князь Валковский — развивает свою аморальную, эгоистическую "философию жизни". Именно Валковский стал первым в творчестве писателя героем-"идеологом".

"Униженные и оскорбленные" привлекали многих прославленных режиссеров — российских и зарубежных. Но ни вольные, ни даже самые дословные экранизации и постановки не смогли до конца передать силу литературного оригинала...